‘Minder bemoeien en meer loslaten’

Veel managers klagen over de volle mailboxen. Ik herken dat zelf overigens ook. Het is veel werk om iedere keer die mail door te nemen. Mijn wens is om niet meer dan ca. 10 mailtjes in de box te hebben. De rest moet zijn afgehandeld of gearchiveerd. Ik dacht; ik ben goed bezig, maar inmiddels zie ik in dat ik bezig ben met probleemoplossend gedrag en dat ik de onderliggende oorzaak niet aanpak. Ik ben dus een sukkel, ik dweil met de kraan open. Maar ook ik leer van mijn ervaringen en die wil ik graag delen…

Brandjes blussen

Probleemoplossend gedrag is gericht op het blussen van brandjes. Er is brand en dus zorg je ervoor dat deze brand snel wordt geblust. En als er vaak brand is, dan zorg je er dus voor dat je snel en gedisciplineerd ingrijpt.

Ik leerde mezelf dat ik de mail snel wegwerk, heel gedisciplineerd iedere ochtend het liefst en als ik daar niet aan toekom dan alsnog aan het eind van de dag, of in de trein of zonodig ’s avonds thuis. Het nieuwe werken…tja. Probleem opgelost toch?

Maar het probleem is niet dat ik mijn mailbox leeg moet maken. Nee, het probleem is dat mijn mailbox steeds volloopt. En hoe komt dat? Omdat ik me overal mee bemoei. Omdat ik overal altijd iets van vind. Omdat mensen mij dus van alles op de hoogte stellen. Ze sturen mij al snel iets in c.c. zodat ik “Op de hoogte ben”. Maar waarom moet ik altijd overal maar van op de hoogte zijn? Waar wil ik eigenlijk van op de hoogte zijn?

Dus heb ik het anders aangepakt. Waar wil ik over gemaild worden is de vraag.

Ik wil op de hoogte zijn van informatie over mijn kinderen. Dus de mail van school etcetera die wil ik houden. Ik wil ook op de hoogte zijn van successen. Om er van te genieten, om het te vieren. Dus succesverhalen mogen ook naar mij worden gezonden.

Loslaten

Maar ik wil geen informatie over dagelijks gedoe of over dreigende probleemsituaties. Er gaat namelijk veel te veel energie verloren door informatie die ik lees over dagelijkse processen op de werkvloer waar ik me dan zorgen over maak en iets van vind.

Dus alles waarvan mijn medewerkers vinden dat ze dat zonder mij prima kunnen regelen dat hoef ik niet te weten. Als ik toch onverhoeds een mail ontvang waarvan ik denk; waarom? Wat dan? Dan mail ik dus niet terug. Maar dan is er reden om even met de betreffende collega te praten. Zoals we dat vroeger deden.

Beperkte tijd

De vraag is natuurlijk, laat ik dan niet te veel los? Misschien is dat waar. Het zou misschien beter zijn als ik me wat meer met details bemoei. Dat ik mijn medewerkers laat zien waar de valkuilen zitten en de voetangels. Dat ik voorkom dat ze inefficiënt bezig zijn (zelf noem ik dat overigens altijd ‘dom’), maar mijn tijd is beperkt en wat vind ik belangrijker? Dat ik fit blijf om mijn eigen werk te doen en tijd heb om de koers uit te zetten voor de toekomst? Of dat ik vind dat een medewerker ‘dom’ bezig is en dat ik hem behoed voor een probleem en hiermee hem dus ook de mogelijkheid afneem om te leren van zijn eigen ervaringen.

Lees meer over het belang van toekomstgerichtheid van een leidinggevende

Een leider moet bijdragen aan bouwen van leercultuur

Wat ik wil is een team van mensen om me heen dat leert van de eigen ervaringen zodat ze iedere dag een beetje beter worden. Maar overal van op de hoogte blijven en ze beschermen tegen de dreigende gevaren in de jungle van het dagelijks werkvloer is niet mijn rol. Wel ga ik aan de slag om momenten in te plannen waarin we met elkaar terugkijken naar onze ervaringen. Om hiervan te leren. Een leider moet volgens mij vooral bijdragen aan het bouwen van een leercultuur.

Voor managers die klagen over volle mailboxen en hier graag van af willen is er dus een oplossing: minder overal mee bemoeien, meer loslaten en het team laten leren van hun eigen ervaringen!

Waar liggen jouw prioriteiten en wat is jouw toegevoegde waarde als leider van jouw team?

Tip: Van Vakmanschap naar Leiderschap

Pieter van der Haak schreef het boek Van Vakmanschap naar Leiderschap, voor leidinggevenden die vanuit de inhoud in hun leidinggevende positie kwamen. In het boek lees je hoe je jouw rol volgens de HONEST principes kunt oppakken, zodat je meer tijd over houdt en je bezig kunt houden met de dingen die er echt toe doen.