Menu
Menu
Schrijf je in voor de P&A Booster!
Uit het boek: Van Vakmanschap naar Leiderschap
Er zijn drie soorten shit….
De eerste soort shit hangt samen met de door jou gecreëerde ideale wereld. Je had een plaatje in je hoofd, maar dat plaatje komt helaas niet uit. Je had verwacht dat je meer budget zou krijgen voor jouw afdeling, maar dat is niet gebeurd. Je had verwacht dat die ene medewerker de klus wel tijdig af zou krijgen, maar dat is hem niet gelukt. Je had verwacht dat je voor de zomer een nieuw systeem zou hebben ingevoerd, maar dat is niet gelukt. Allemaal hartstikke shit, maar de irritatie hierover is je eigen schuld: je hebt de zaken namelijk niet goed ingeschat. Je dacht ‘Voor de kerst ben ik thuis,’ maar dat bleek niet het geval. Je doelen zijn te hoog en te concreet geformuleerd en vooral niet realistisch. Shit man, maar eigen schuld. Ideale-wereld-shit.
De tweede soort shit betreft shit die bij jouw rol als leider hoort. Het is de shit die jij moet opruimen. Een medewerker die na drie slechte beoordelingen nog steeds niet beter presteert en voor wie je ook geen andere plek hebt. Dat is jouw shit en jij zult het moeten opruimen. De geldkraan die ineens dichtgaat, waardoor jouw afdeling of organisatie drastisch moet bezuinigen of inkrimpen. Dat is jouw probleem. Jij zult daarmee moeten dealen, want het is jouw rol om met de mensen en middelen die er zijn de gewenste resultaten te boeken.
Natuurlijk kun je de shit verdelen, maar het blijft jouw shit. Een klant die erg ontevreden is over de geleverde prestaties van een van jouw medewerkers? Ook dat is jouw shit. Je hebt kennelijk iemand op een plek gezet en gedacht dat hij geschikt was voor de job. Maar dat bleek niet zo te zijn. Of de klant heeft verkeerde verwachtingen gehad, maar hoe kwam dat? Hoe dan ook zul je ermee moeten dealen. Hoort bij je functie. Dat betekent overigens niet dat jij alles moet overnemen. Het is de kunst om met je medewerker die momenteel in de shit zit te kijken wat er aan gedaan kan worden. Misschien kan hij het zelf opruimen, maar dan nog. Het blijft shit, het kost aandacht, maar ga er maar vol in, want dat hoort er dus gewoon bij.
Er is nog een derde soort shit. Dat is de shit die ontstaat door het opruimen. De eisen uit de omgeving worden steeds hoger en je wilt dat je medewerkers hierop anticiperen. Je wilt dat ze zich ontwikkelen, maar bij sommigen merk je dat ze niet kunnen meekomen. Dat is shit en je zult er iets mee moeten. Uiteindelijk besluit je om afscheid te nemen. Hierdoor ontstaat er angst op de werkvloer bij andere medewerkers. De mensen gaan zich wat voorzichtiger opstellen, omdat ze bang zijn dat zij er ook uit moeten. Dat is de shit die ontstaat doordat jij je werk doet. En daar moet je ook weer iets mee. Dat is shit ontstaan door het opruimen van andere shit.
Hoe dan ook, realiseer je dat het gewoon bij jouw baan hoort dat je nu en dan shit moet opruimen. De ideale-wereld-shit, die maak je zelf en die kun je dus voorkomen. De rest is een fact of life. There will always be some shit. Maar er is nog één ding aan toe te voegen: niet alle shit is van jou …
Je hebt een bladzijde uit het boek Van Vakmanschap naar Leiderschap gelezen. Verder lezen? Bestel het boek in onze webshop!
Schrijf je in voor de P&A Booster!
We respecteren je privacy en gaan zorgvuldig met je gegevens om.
